#27 Niby numer jak numer
27 lipca 2017
Mieszkam w nowo wybudowanym budynku, w starszych nawigacjach jeszcze nie jest zapisany w mapach. Tego się nie spodziewałam. Więc przyjeżdżającym kolegom z Czech bez myślenia zgłosiłam cały adres – ulicę i numer domu oraz mieszkania, powiedzmy 115/3.
A co się stało?
Nawigacja stara się, jak tylko może, ale domu z numerem 115 na danej ulicy nie znajduje. Wtedy koledzy wpisują ulicę i numer 3. Przyjeżdżają pod wyszukane miejsce i … mnie tam oczywiście nie ma.
Więc jeszcze raz, co się stało?
W polskich adresach znajduje się przed ukośnikiem numer domu w ulicy. Za ukośnikiem potem numer mieszkania – ten sam się potem naciska na dzwonkach albo jest napisany na skrzynkach pocztowych, nazwiska nigdzie nie figurują.
W czeskich adresach znajduje się przed ukośnikiem tzw. numer „opisowy” w ramach całego miasta, z ulicą nie ma nic wspólnego. Za ukośnikiem potem numer „orientacyjny” – oznakowanie domu w ulicy. Numer mieszkania nie jest ogłaszany, na dzwonkach i skrzynkach pocztowych są napisane zwyczajnie nazwiska.
Kiedy nawigacja nie była w stanie znaleźć całego adresu 115/3, wpisali koledzy tylko drugą część – tą, która w Czechach oznacza dom w ulicy. A ponieważ dom z numerem 3 już długo na ulicy był, dojechali pod niego. Co z tego, że w rzeczywistości to był numer mieszkania.
Niby numer jak numer.
#27 Není číslo jako číslo
27. července 2017
Bydlím v nově postavené budově, u starších navigací ještě není zavedená v mapách. Což jsem netušila. Přijíždějícím kamarádům z Čech jsem tak bezmyšlenkovitě nahlásila celou adresu – ulici i číslo domu a bytu, řekněme 115/3.
A co se stalo?
Navigace se snaží, seč může, ale dům s číslem 115 v dané ulici nenachází. Tak kamarádi zadávají ulici a číslo 3. Přijíždějí k nalezenému místu a … já tam samozřejmě nejsem.
Takže ještě jednou, co se stalo?
V poských adresách se před lomítkem nachází číslo domu v ulici. Za lomítkem pak číslo bytu – to samé se pak mačká na zvoncích, nebo je napsané na poštovní schránce, příjmení nikde nefigurují.
V českých adresách se před lomítke nachází tzv. číslo popisné v rámci daného města, s ulicí nemá nic společného. Za lomítkem pak číslo orientační – označení domu v ulici. Číslo bytu se nikde neuvádí, na zvoncích a na poštovních schránkách jsou napsaná příjmení.
Když tedy navigace nebyla schopná najít celou adresu 115/3, zadali kamarádi jen druhou část – tu, která v Česku označuje dům v ulici. A protože dům s číslem 3 v ulici už byl, dojeli k němu. Co naplat, že to ve skutečnosti bylo číslo bytu.
Zkrátka není číslo jako číslo.
Chcesz się nauczyć czeskiego?
