Pytanie jest proste: Ile razy się tak kelner zapyta?

Przyjdę w Polsce do kawiarni, mam zamiar posiedzieć dłużej. Za chwilę podchodzi kelner, pyta się, czy podać Pani coś do picia.

Zamawiam.

Zwyczajnie wyciągam notebook i zabieram się do pracy. Pojawia się przede mną latté, smoothie albo inna zdobycz nowoczesnej ery.

Stukam w klawisze i sączę z szklanki.

Piję do końca.

Chwilę siedzę z pustą szklanką, ale potem zaczynam się wiercić. Pewnie już podejdzie kelner i będzie się pytał, czy podać coś jeszcze. A jak nic nie będę chciała, będzie oczekiwał, że zapłacę i wyjdę. Inaczej na mnie będzie dziwnie patrzeć. Przecież nie jest możliwe siedzieć bez picia! Albo jeszcze gorzej: zapłacić i zostać.

Albo jest to możliwe? Jestem w Polsce, nie w Czechach. Tutaj nie tylko, że nikomu nie przeszkadza, że przyszłam do kawiarni pracować i kupiłam TYLKO jeden napój. Ale nawet jak miałabym ochotę jeszcze na jeden, obsługa po prostu nie podchodzi. Zostawia mnie, abym umarła z pragnienia.

A o takim komforcie, że wystarczy pusty kufel dać na krawędź stołu a już się zamiast niego pojawia pełny, nawet nie mówiąc …